آینده وانتظارسبز        

انتظار یعنی «چشم به راه بودن ودرنگ کردن به
امید پیشامدی خاص» به بیان دیگر :«کیفیتی است روحی که موجب به وجود آمدن حالت
آمادگی است برای آن چه فرد،انتظارش را دارد» انتظار ،دردرجه اول ،ویژگی حیات
وزندگی انسان است.

ماهیت زندگی انسان با انتظار وامید به آینده
عجین شده است،به گونه ای که زندگی بدون انتظار ،برای وی مفهومی ندارد وبدون آن، شور
ونشاط لازم برای تداوم زندگی در کار نیست.

حیات اکنون انسان ها،تلاش وحرکت به سوی
فرداوفرداهاست واین چنین پویایی وحرکتی بدون عنصر «انتظار» ممکن نیست؛زیرا احتمال
معقول «بقا و پایداری جهان» وامید به «تداوم حیات» است،که به زندگی کنونی معنا
ومفهوم می بخشد وپویایی ونیروی لازم را برای ادامه آن تامین می کند.از این روست که
ماهیت زندگی با انتظار پیوندی ناگسستنی دارد.

یکی از انتظارهایی که به عنوان امیدهای متعالی
بشر همواره از آن یاد شده است، انتظار جامعه ی آرمانی که برجسته ترین ویژگی
آن،اقامه عدل وداد وقسط  باشد بوده
است.باتوجه به مطالب ذکر شده می توان گفت که مهدویت سبزترین اندیشه ای است که
خداوند به انسانیت هدیه کرده است و میرود تاباشکوفه زدن،جهان هستی رابه عطر دل
انگیز خود طراوتی بهشت گونه بخشد.انتظار پدیدآمدن آن جامعه الهی،ازبرترین اعمال
است.

به سوی انتظار راستین

سوال :انتظار راستین چگونه به وجود می آید؟ در
جواب می توان به موارد ذیل که به نوعی لازمه ی داشتن حالت انتظار است اشاره کرد:

1.خودسازی فردی

کسی که در انتظار موعود است،همواره متوجه این
امر است که چنین تحوّلی قبل از هرچیز نیازمند به عناصرآماده وباارزش انسانی است که
بتوانند بارسنگینی چنان اصلاحات وسیعی رادرجهان به دوش بکشند واین در درجه ی
نخست،محتاج به بالا بردن سطح اندیشه وآگاهی روحی وفکری برای همکاری درپیاده کردن
آن برنامه ی گسترده است.

لطفا منتطر ادامه مطلب باشید