هر صبح جمعه وقتی دعای ندبه را می خوانم فریاد می زنم:

« ای کاش می دانستم در کجا هستی!»

و باران اشک از چشم هایم سرازیر می شود شاید برای همین است     

احساس می  کنم تو در جمعه ای می آیی که باران می بارد.   

من باران را خیلی دوست دارم چون مرا به یاد تو می اندازد.

منتظرت هستم و انتظار کشیدن را دوست
دارم.   حتما ظهورت قشنگ است.                           

جانمان شیرین است.

به حرمت نامش می ایستیم و به یادش

 به دعا و ندبه می نشینیم.

سلام بر او، و درود بر خونین کفنانی

 که جان در مقدمش فدا کردند و به شوق

 دیدارش، خاک نشین سنگر ها و خاکریزها

 شدند.

سلام بر آن وجود عزیز، که هر که

جرعه ای ازشراب محبتش نوشید،

تا ابد در خشید و هرکه حرفی از کتاب

ولایتش خواند، جاودانه ماند.

سلام بر امام غایبی که «حضور غایبانه اش»

سراسر زمین و زمان را آکنده است.