با نام و یاد خداوند بی همتا و یگانه‌ای که نعمت ولادت اشرف مخلوقات و سرور پیامبران را بر بندگان خود ارزانی داشت، تا ولادت او موجب هدایت انسان‌ها از تاریکی‌های شرک و جهل به نور و هدایت باشد، یاد باد زیباترین ایام آن روزگاران، میلاد پر برکت رسول مکرم اسلام، محمد مصطفی (ص) فخر کائنات، گنجینه اسرار الهی و محرم سراپرده معرفت، حضرت محمد (ص) در عام الفیل به سال 570 میلادی در روز جمعه 17 ربیع الاول قدم به عرصه این جهان خاکی نهاد و با وجودش عالمی را از جهل و گمراهی نجات بخشید او عرش نشینی بود که با فرش نشینان همراه گشت تا آنان را هم با خود به عرش ببرد.
یا رسول الله، میلاد تو باران ناگهانی رحمت بود که با قطره‌های خود این بوستان غمناک را نمناک کرد و شکوفه‌های لب فرو بسته را شکوفا ساخت، زمین و اهل آن که بر اثر جهل و خرافات پیر شده بود شاد شد و جوانی یافت و کائنات، وجودی تازه پیدا کرد، میلاد تو تابش فروغ شمع الهی، جان‌ها را روشن و تن‌ها را بهاری کرد و شاخه شاخه گل پرورید و گلستان پدید آورد و بهار آفرینش آغاز شد.
با طلوع خورشید جهان آرای، پیامبر نور و رحمت، ستون‌های جهل و نادانی فروریخت، ایوان‌های شرک و خرافه پرستی واژگون شد، پادشاهان به خواری افتادند و گمراهی و بت پرستی و شرک از ساحت بشریت زدوده گشت، در سایه ولادت بزرگ نبی مکرم اسلام حضرت محمد (ص) بود که بشریت راه کمال خود را بازیافت و عدالت و برادری اوج گرفت، به ناگاه بوی عطر گل محمدی در فضا پیچید، زمین و فلک غرق سرور و شادی شد و فرشتگان و ملائک فوج فوج برای عرض تبریک به زمین آمدند.
سال‌ها بود که زمین در حسرت باران حیات بخشی می‌سوخت و درمان تشنگی، سیاهی و تیرگی خود را از آسمان آبی انتظار داشت، سال‌ها بود که زمین به کویر خشک تعصبات و عقاید باطل و مرداب خرافات، تبدیل شده بود، و ناگاه در شبی فراموش نشدنی، باران رحمت الهی شروع به باریدن کرد و زمین تشنه را سیراب ساخت و گُلی زیبا، بنام محمد مصطفی (ص) در کویر حجاز، شکوفا شد، تولد او، عطر دل انگیز ایمان را به مشام مشتاقان رساند، و چشمه‌های جوشان معرفت را در سینه‌ها، جاری ساخت.

آری با تولد او، کویر جهل و تعصب به بوستان مِهر و تفکر تبدیل شد، آن پیام آور الهی، در شهر مقدس مکّه و در خانواده‌ای مؤمن و خداپرست، در شب هفدهم ربیع الاول به دنیا آمد و جهانِ هستی را با وجود مبارک خود، منوّر کرد.
با میلاد نبی اکرم (ص) نور ایمان به سراسر دنیا تابید، با ولادتش پیام اسلام در قلب‌ها نفوذ کرد، بشر از چنگال ظلم و جهل نجات یافت، درود خدا و همه بندگان صالح، بر چراغ فروزان عالم هستی بر محمد مصطفی (ص) که بهترین مردم است.
باید دانست حضرت محمد (ص) از زمان ولادتش هاله‌ای از پاکی او را احاطه کرده است و زینت بخش و گزیده بشریت است، تا نسیم مشرق زمین بر چهره گل می‌زند و کبوتران نغمه عشق به گوش هم می‌سرایند، بر او رحمت خدا باد.
رسول خدا (ص) از جانب خدا تولد یافت تا مردم را از ذلت و اسارت و بت پرستی نجات بدهد، از خشونت و ستم کاری بشر بسیار کاسته شد، خدمت گزاری و خوش رفتاری به بندگان خدا لازم دانسته شد، دوستی و یگانگی در میان بنی آدم ایجاد شد، و معایب زندگانی بشر را در قرن‌های گذشته آشکار ساخت و این همه فقط به فقط به برکت میلاد این مولود پر برکت الهی آسمانی صورت گرفته است.
هدف از تولد پیامبر رحمت حضرت محمد مصطفی (ص) آزاد کردن انسان‌ها از زنجیرهایِ شرک و ظلم، اصلاح فرد و جامعه، از میان بردن ارزش‌های جاهلی و کاذب و معیارهای نادرست و جایگزینی ارزش‌های الهی، اقامه قسط و عدل در جامعه، اجرای احکام الهی و سیراب کردن تشنگان عدالت از منبع فیض الهی و دعوت مردم به توحید و یکتا پرستی و نفی هرگونه شرک و طاغوت بود.
پیامبر گرامی در انجام این مهمّ، از جان و دل مایه گذاشت، زندگی نبی اکرم بر عدم تکلف استوار بود و این اصل مهم اسلامی، از افتخارات دین مبین ما است، ظاهر و باطن ایشان یکی بود، خود راهمان گونه که بودند نشان می‌دادند، به هیچ وجه ظاهرسازی نمی‌کردند و می‌فرمودند: من و امتم از تکلف به دور هستیم.
سیره پیامبر اکرم، سیره حریّت و آزادگی است، آن عزیز بزرگوار، وحدت بخش انسان‌ها، و الگو و اسوه نظم در زندگی بودند، نظمی دقیق و الهی بر همه شؤون و رفتار ایشان حاکم بود و در تمام مراحل زندگی ایشان، عینیت داشت. 
رسول خدا صلی الله علیه و آله پاک‌ترین، بهترین و گرامی‌ترین گوهر صدف هستی و گل سرسبد عالم امکان است، وجود بزرگواری که هیچ شخص دیگری در مقام و صفات عالی به رتبه او نرسید، و هیچ کس در مناقب بلندی که وی را برای چنین رسالتی آماده کرد، همدوش او نشد، تاریخ بشری چنین دگرگونی کامل را از جانب یک شخص یا در مکان دیگر قبل از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله یا پس از او نشناخته است، تصور همه این عجایب باور نکردنی فقط در طی دو دهه اتفاق افتاده است، و در این مدت وی مردم را از جنگ و نزاع‌های قبیله‌ای رهانید و به اتحاد و همبستگی ملی رساند.
پیامبر خاتم (ص) را باید منجی بشریت خواند، او عالی‌ترین مردی بود که روی زمین پا گذاشته است، همه را به دین مهربانی دعوت کرد، یک تمدن را پایه گذاری کرد، ملتی را بنا نهاد، اخلاق را نهادینه کرد، اجتماعی زنده و قدرتمند ایجاد کرد تا آموزش‌های او را به صحنة عمل آورند و دنیای تفکر و رفتار انسانی را برای همیشه و به طور کامل منقلب کرد.
بهترین کسی که امروزه بدون هیچ چون و چرایی، در قلب میلیون‌ها انسان جا گرفته، حضرت محمد (ص) است، و این شمشیر نبود که در آن روزها مردم زیادی را تسلیم اسلام کرد، حضرت محمد (ص) سخت ساده زیست بود به شدت متقی بود، بسیار زیاد امانتدار بود، از خودگذشتگی شدید نسبت به دوستان و پیروان داشت، جسارت، بی باکی و توکل مطلق به خدا در رسالت شخصی، از ویژگی‌های پیامبر رحمت بود، قبل از این ویژگی‌ها او به هیچ وجه از شمشیر برای برداشتن سدهای جلوی راه خود استفاده نمی‌کرد.
رسول اکرم (ص) همیشه گشاده رو و خنده رو بودند و هیچگاه در پیش مردم اخم نمی‌کردند و عصبانی نمی‌شدند، ایشان کینه کسی را به دل نمی‌گرفتند و آزار و اذیّت مشرکان و بت پرستان را تحمل می‌کردند و خم به ابرو نمی‌آوردند، همین برخورد ایشان باعث شد که بسیاری از مشرکان و بت پرستان از کردار زشت خود دست برداشته و به دین اسلام بگروند و در حلقه یاران واقعی حضرت در بیایند.
رسول خدا هرگز مسلمانی را لعنت نکردند و هرگز کینه کسی را به دل نگرفتند، و در مسایل شخصی از کسی انتقام جویی ننمودند، ایشان همه بدی‌ها و آزارهای مشرکان را تحمل می‌کردند و خشمگین نمی‌شدند، عفو و گذشت آن حضرت، تا آنجا بود که در کلیه مسائلی که جزو (حدود الله) نبود و برای آن حدّ معین نشده بود، گذشت می‌کردند، پیامبر اکرم (ص) در امور خیر، بخشنده‌ترین مردم بودند و در ماه مبارک رمضان که جبرئیل را ملاقات می‌کردند، بخشنده‌تر می‌شدند و در امور خیر از نسیم هم بخشنده‌تر می‌شدند، ایشان در طول زندگی خود، همواره در راه صدق و راستی بودند و هرگز به مکر و حیله روی نیاوردند و درس آزادمردی و آزاد اندیشی را به بشریت عرضه کردند.
تجربه ثابت کرده است که وحدت نژاد، ملیت و زبان، حتی قرابت و خویشاوندی و توافق در عقاید بشری و دموکراسی قدیم و جدید هم نمی‌تواند بین مردم الفت ایجاد کند، و جنگ را براندازد یگانه چیزی که می‌تواند اتحاد واقعی به وجود آورد، و جنگ‌ها را برای ابد خاموش کند، وحدت مکتب و مرام الهی و ایمان راستین به دین است، قرآن می‌فرماید: «لو اَنْفَقْتَ ما فی الارض جمیعاً ما الفت بین قلوبهم و لکن الله الف بینهم» در پرتو آیین الهی بود که حضرت محمد قبایل پراکنده و خشن عرب را جمع کرد و الفت و برادری بین آنها به وجود آورد، و با شعار «واعتصموا به حبل الله جمیعاً و لا تفرقوا» مؤمنان به وحدت واقعی رسیدند که قرآن آنان را به سپاس گزاری دعوت کرده و یاد آوری می‌کند که شما دشمن یک دیگر بودید و به برکت اسلام با هم برادر شدید.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نه فقط ارتش‌ها، قوانین، فرمانروایی، مردمان و سلسله‌ها، بلکه میلیون‌ها نفر، یعنی یک سوم از ساکنان این جهان و حتی بیشتر از آن را حرکت داد، او پرستشگاه‌ها، خدایان، ادیان، عقاید، اندیشه‌ها و نفوس را متحوّل کرد، صبر او در پیروزی، نمازهای بی نهایت او، زمزمه‌های سرّی او با خدا، و پیروزی او بعد از مرگ و بلند همتی او که تماماً در جهت یک عقیده بود، نه نوعی تلاش برای فرمانروایی بلکه نشانه ایمان راسخ او بود. 
اگر بزرگی هدف، کم بودن ابزار و رسیدن به نتایج شگفت انگیز، سه محور سنجش هوش بشری باشد، چه کسی ادعای مقایسه بزرگ مردان تاریخ کنونی را با حضرت محمد مصطفی دارد؟ نام آورترین مردمان فقط ارتش، قوانین و فرمانروایی‌ها را ایجاد کرده‌اند، اگر نگوییم آنچه بنیاد نهاده‌اند، چیزی نیست، باید گفت چیزی بیشتر از قدرت مادی که غالباً در چشم به هم زدنی فرو می‌پاشد، ایجاد نکرده اند.
بیشتر همّ پیامبر اکرم (ص) صرف جلوگیری از برخوردهای وحشیانه گردید، زیرا لغت اسلام که به معنای تسلیم بودن در برابر خداوند است، از ریشه سلام به معنای صلح گرفته شده است، حضرت محمد (ص) مرد جهاد بود، و یک صلح طلب واقعی هم بود، زیرا جان و اعتقاد نزدیک‌ترین یاران خود را در جریان صلح با مکه به گرو گذاشت تا این اتحاد بدون خونریزی به انجام رسد، او به جای خونریزی و قتل عام، در فکر مذاکره و صلح بود، آگاهی از داستان واقعی زندگی حضرت محمد (ص) در این مقطع خطرناک تاریخ بشری، لازم است.
تصور کنید اگه پیامبر اکرم حضرت محمد (ص) از سوی خدا ولادت نمی‌یافت، ما و دنیای ما، امروزه چه وضعی داشت، با ولادت پیامبر خاتم بود که تمدن درخشان اسلامی و برترین فرهنگ، یعنی فرهنگ اسلامی به وجود آمد، و به بیان دیگر از این همه دستاوردهای مادی و معنوی در این جهان پهناور، خبری نبود، خدا رو شکر می‌کنیم که با بعثت رسول اکرم (ص) بر ما منت گذاشت و ما رو از امت او قرار داد.
با ولادت حضرت محمد (ص) پیامبر رحمت و مهربانی روح سرگشته و تشنه بشریت از اعماق چاه‌های شیطانی بیرون کشیده شد و به خورشد اهدا شد، نام بلندش تا پایان روزگار با عظمت و بزرگی بر زبان میلیون‌ها نفر مسلمانان جهان و بر مأذنه ها با صدای بلند برده خواهد شد، و مایه فخر و مباهات مسلمانان و افتخار جهان و جهانیان خواهد بود.
میلاد وحدت آفرین و پر میمنت سفیر بزرگ الهی حضرت محمد مصطفی (ص) نور دیده افلاکیان و خاکیان حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم و ولادت با سعادت سلاله پاک و گرامی ایشان ششمین خورشید پر فروغ آسمان عصمت و امامت، و بزرگ پرچمدار شیعه راستین علوی حضرت امام جعفر صادق علیه السلام و هفته وحدت به تمامی شیعیان و مسلمانان به ویژه مردم عزتمند و سرافراز ایران اسلامی خجسته و گرامی باد.