بیست و پنج نکته ی اخلاقی –تربیتی در نماز

1.    نیت در نماز:این امر انسان را به گونه ای تربیت می کند که در هر کاری هدفی عالی و خدایی داشته باشد وکار را با توجه به هدف و مقصدی پاک،عملی کند.

2.    اخلاص درنیت وعمل:نمازگزار را به گونه ای تربیت می کند که کسی جز راستی،درستی،صداقت و امانت از وی نمی بیند.

3.    گفتن تکبیر باعث می شود تاانسان خدارابزرگ وغیراوراکوچک بشمارد.

4.    نماز روح تشکر وسپاس را که از خصائل عالی انسان است در نمازگزار تقویت می کند.

5.    تخصیص ستایش به پروردگار،هرگونه تملق و چاپلوسی را نفی می کند.

6.    از آن جا که نماز پس از اعتقاد به مبدأ و معاد، مهم ترین عامل تادیب و تربیت در اسلام است تذکری بر اهمیت تعلیم و تربیت نیز به شمار می آید.

7.    نماز حالت تسلیم و رضا به قضای پروردگار است و تکرار نماز که تمرین حالت تسلیم است باعث می شود تا نمازگزار در پیشامد های زندگی صبور و قانع باشد.

8.    نماز اطاعت از خدا و پرهیز از عصیا است.

9.    آن که نماز می خواند از خدا می ترسد و کسی که از خدا می ترسد از غیر او هراسی ندارد و لذا شجاع و آزاده بار می آید.

10.                       نماز موجب تقواست و تقوا یعنی صبر و استقامت در برابر هوس ها و آرزوهای نامشروع. آن که به دنبال آرزوهای دست نا یافتنی نیست راحت و آرام زندگی می کند.

11.                       نماز آتش حرص را خاموش می کند. در نتیجه نماز گزار قانع و از زندگی خرسند است.

12.                       نماز رقت قلب می آورد و از قساوت پیشگیری می کند.

13.                       نماز انسان را به خیر ها و خوبی ها دعوت  و از فحشا و منکرات باز می دارد.

14.                       نماز گزار خدا را حاضر و ناظر بر اعمال خویش می بیند. از این رو در آشکار و نهان معصیت نمی کند.

15.                       نماز به ما می آموزد که حق پذیر باشیم . این درسی است که از تشهد نماز می گیریم.

16.                       نماز انسان را از خود بینی دور می کند.

17.                       حضور قلب در نماز تمرین تمرکز حواس است و تمرکز حواس و دقت عامل پیشرفت است.

18.                       نماز به ما می آموزد که تنها به خدا توکل کنیم و از او کمک بخواهیم

19.                       نماز به ما یاد بدهیم که به چه چیزهایی اهمیت بدهیم و چه چیزهایی را از او طلب کنیم.

20.                       نماز خوان راه کسانی را دوست دارد که خدا به آنان نعمت هایی داده است.

21.                        نماز خوان از بی راهه  و  بی راهه رو  بیزار است.

22.                       نماز بندگی خداست و بندگی خدا انسان را از بندگی غیر  نجات می دهد.

23.                        نماز حقیقی اظهار پشیمانی در پیشگاه پروردگار است.

24.                       صفاتی که برای پیش نماز تعیین شده است اهدافی را که باید نمازگزاران باید در پی آن باشند را تعیین  و خط سیری را که باید در آن حرکت کنند مشخص می کند.

25.                       مردمی که حقیقتاً برای خدا نماز می خوانند صفات خدایی کسب می کنند و در میان آنان حسن خلق، دوستی، صله رحم و رعایت حقوق دیگران وجود دارد.