سفارش تبلیغ
صبا ویژن

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام

حدیث از ائمه علیه السلام
 اهل بیت (ع)
درباره وبلاگ

نویسندگان
پیوندهای روزانه
دیگر امکانات


بازدید امروز: 219
بازدید دیروز: 13
کل بازدیدها: 804240
پیوندهای وبگاه
» اللهم صلی علی محمد و آل محمد
» شیرین تر ازعسل
» حدیث منتظران
» حدیث313
» به رنگ آبی
» بوستان ادب و عرفان
» سیب خیال
» کلاس ششم1
» خون شهدا
» دل نوشته های من
» مجله پارسی نامه
» مهربان
» کتاب خانه دیجیتال
» زیبا ترین اشعار
» بغض نوشت
» بلاگ فناوری طراحی سایت
» شین مثل شعور
» من میگم
» نگاهم برای تو
» پرستوی خیال
» زیباترین حس
» امید وصل
» تفحص
» صدای دل
» پایگاه خبری
» غزلستان عاشقی
» پاتوق دوستان
» قیدار شهر جد پیامبر
» کاش خواننده این نوشته باشی
» عشق الهی
» تنها عشق
» یادداشت ها
» زنگ تفریح
» رنگارنگ
» تینا
» خاطره ها
» نسیم بهشت
» رهگذرم دلنبند
» افسوس که این عمر
» یوسف آل محمد
» حرف های من وتو
» زنگ تفریح
» در دشت هویج
» دنیایی زیر قلمت راه می رود
» ما عادت داریم
» دل نواز
» یادداشت های شبانه
» مهتاب سبز
» خورشت
» دنیای خاطرات من
» تولدت مبارک
» خط بارون
» ارزودارم
» قلب
» آن سوی خیال
» تن ها
» قلب های شکسته
» یکتا
» پرستیژ
» خواسته خدا
» نیلوفر مرداب
» قافیه باران
» جاده خاطره ها
» بهار عشق
» احساس رویایی
» ابرار
» غزلیات محسن نصیری
» نهان خانه جان
» اسلام دینی زیبا و زندگی بخش
» دلارام
موضوعات
آرشیو مطالب
صفحات دیگر
ولادت امام رضا گرامی باد
+ نویسنده احمد حاجی لو در پنج شنبه 88/8/7 | نظرات ()
دهمین معصوم و هشتمین امام شیعیان حضرت على بن موسى (ع ) ملقب به (رضا) مى باشد.
حضرت رضا (ع ) در روز یازدهم ذیقعده سال 148 هجرى در مدینه چشم به جهان گشود. مادر بزرگوارش(تکتم) بود که او را(نجمه) نیز مى نامیدند.
پس از شهادت امام هفتم ، حضرت موسى بن جعفر (ع ) در زندان بغداد، به امر خدا و معرفى پدران بزرگوارش در سن 35 سالگى عهده دار مقام امامت و رهبرى مسلمانان و نگهبانى و نشر معارف و حقایق اسلام گردید.
حضرت ابوالحسن الرضا (ع ) در آغاز امامت با هارون الرشید و پس از وى با پسرش امین و سرانجام با ماءمون همزمان بود.
محل اقامت آن حضرت مدینه بود و از آنجا به عراق و ایران آمد.
دوران امامت آن حضرت مجموعا 20 سال بود که ده سال اول مقارن خلافت هارون و 5 سال بعد با خلافت امین و 5 سال آخر با دوره خلافت ماءمون در خراسان سپرى شد، و سال شهادت حضرت رضا (ع ) 203 هجرى بوده است ، بنابراین عمر شریف آن حضرت 55 سال مى باشد.
پس از مرگ هارون ، بین دو پسرش امین و ماءمون اختلافات شدیدى بروز کرد، که سرانجام با جنگهاى خونین و کشته شدن امین اختلاف به آرامشظاهرى انجامید، و ماءمون توانست به قدرت برسد و زمام حکومت کشورهاى اسلامى را به دست گیرد.
خلفاى عباسى نسبت به آل على (ع ) یعنى سادات علوى رفتارى بسیار خصمانه داشتند. قیامهاى پى در پى سادات علوى دستگاه خلافت را در چند گاه یکبار به نوعى تهدید مى کرد، اگر چه امامان بزرگوار و جانشینان حقیقى پیامبر مکرم اسلام با این نوع قیامهاى خونین همراهى نمى کردند، امّا دستگاه فاسد خلافت که بساط اشرافى هزار و یکشب و بسیار تجملى گسترده بودند، و در خوش گذرانى غوطه ور بودند، با این قیامها دچار تزلزل و وحشت مى گردیدند. پیروان ائمه اطهار (ع ) که عده شان در آن زمان رو به افزونى گذاشته بود، از دستگاه اشرافى عباسیان روى گردان و بیزار بودند و اطاعت از ائمه اطهار (ع ) را واجب و لازم مى دانستند. بیدادگرى هارون و دیگر خلفاى عباسى نیز موجب شده بود که ایرانیان میل قلبى عمیقى نسبت به آل على (ع ) پیدا کنند.
از جمله ستمگریهاى خاندان عباسى یکى آن بود که هارون به والى (فرماندار) خود حمید پسر قحطبه اختیار کامل داده بود، طرفداران شیعه و پیروان آل على (ع ) را هر جا پیدا کنند به قتل برسانند. همین والى ستمگر بى رحم در یک شب 60 هزار از افراد محترم و بیگناه شیعه را که در زندان بسر مى بردند سر برید و اجساد آنها را در چاه افکند
و نیز همین حمید بن قحطبه عبداللّه افطس برادر حضرت رضا (ع ) را در زمان هارون به زندان انداخت ، و پسرش یحیى را با آنکه به ظاهر امان داده بود دستور داد هر روز صد تازیانه بزنند، و سرانجام یحیى نوه موسى بن جعفر (ع ) را از گرسنگى کشتند و بدنش را زیر پایه ساختمان نهادند. این کارها باعث افزایش نفرت مردم از دستگاه خلافت عباسى شد.
اگر چه در ابتدا گمان مى رفت ، که عباسیان در ترویج دین اسلام و محبت و دوستى با فرزندان على (ع ) که بنى اعمام و خویشان آنها بودند کوشش ‍ کنند، امّا بتدریج و در عمل ، سادگى زندگى پیامبر اکرم (ص ) و خلفاى اولیه و برابرى و برادرى و عدالت و اعتقاد به تقوا و فضیلت و روز رستاخیز در حکومت عباسیان مانند عهد امویان ، دستخوش فراموشى و زوال شد، و همان اعتقادات زمان جاهلى و اشراف منشى هاى دوران جاهلیت در زیر نقاب مسلمان نمایى دوباره زنده شد. تقوا و علم و فضیلت جاى خود را به فخر فروشى هاى قومى و زندگى شاهانه داد. در نتیجه ، ائمه بزرگوار که قدم جاى قدم رسول اللّه (ص ) و اجداد طاهرین خود مى گذاشتند، و در همه موارد طرفدار عدالت و حق محض و تحقق آرمانهاى اسلامى در جامعه بودند، تحت زجر و آزار و زیر نظر جاسوسان و حکام ستمکار خلفاى ظاهر فریب اموى و عباسى بسر مى بردند. داشتن تقوا و علم و فضیلت براى پیشوایان بزرگوار ما گناه به حساب مى آمد و مورد حسد و کینه خلفاى عباسى قرار مى گرفت .


تمامی حقوق مادی و معنوی این وبگاه محفوظ و متعلق به مدیر آن می باشد و کپی برداری از مطالب تنها با ذکر منبع مجاز است...